Zowel België als Nederland kampen met een puppyprobleem. Jaarlijks komen tienduizenden jonge honden vanuit Oost-Europa de Lage Landen binnen. Om dit probleem op te lossen bedacht de Belgische overheid al enkele maatregelen, waaronder een white list van erkende hondenexporteurs uit Hongarije, TsjechIë en Slowakije. Maar helaas verschilt het erkende circuit niet veel van het clandestiene, om niet te zeggen dat de zogeheten white list de import van te jonge en zieke honden legaliseert.
Nederlands staatssecretaris van Dam kondigde onlangs aan deze Belgische lijst te willen overnemen, om zo ook in Nederland de puppyhandel onder controle te krijgen. Deze lijst invoeren zou een grote fout zijn, en ik ga het bewijzen.
In 2016 kwamen meer dan 9.000 jonge honden van erkende Slowaakse exporteurs België binnen. Sommigen behielden hun oorspronkelijke paspoort. Andere pups kregen onderweg een Belgisch paspoort. Dat betekent dat er hondeneigenaars zijn die denken een Belgische hond in huis te hebben, terwijl het eigenlijk om een hond uit de Slowaakse broodfok gaat.
Verzamelcentra
Hoewel alle legaal geïmporteerde pups dus van erkende exporteurs komen, kan je grote vraagtekens plaatsen bij de betrouwbaarheid van deze bedrijven. Wie erkend wil worden als exporteur moet ook zelf honden kweken. Zij die louter honden verzamelen om ze vervolgens in het buitenland te verkopen, komen niet in aanmerking voor een erkenning. Toch zijn de meeste namen op de Belgische white list verzamelcentra. Ze kweken zelf geen honden, maar gaan ze bij particulieren opkopen.
Maak je echter geen illusies over de omstandigheden waarin de pups de eerste weken opgroeien. Ze spenderen hun eerste levensdagen niet in gezellige huizen met liefdevolle gezinnen. Ze komen ter wereld in smerige, kleine hokken of stallen. Hun moeders zijn meestal zwaar verwaarloosde en zieke kweekmachines. Ook de pups krijgen nauwelijks aandacht of verzorging. Wanneer jonge honden van alle particulieren samenkomen bij deze erkende exporteurs/verzamelaars, ontstaat er een broeihaard van ziekten. Veel pups worden te vroeg weggehaald bij hun moeder, waardoor ze sowieso vatbaarder zijn voor virussen. Bovendien worden ze amper ingeënt tegen hondsdolheid, een ziekte die ook dodelijk kan zijn voor de mens.
Belgische en Nederlandse dierenwinkels
Het is vanuit deze erkende verzamelcentra dat wekelijks honderden pups vertrekken richting Belgische en Nederlandse dierenwinkels, waar de koopwaar vlotjes over de toonbank gaan voor honderden tot duizenden euros. Wie een van deze sukkelaars mee naar huis neemt, weet niet wat hij in huis haalt.
Enkele dagen na de aankoop van een pup moeten veel baasjes met hun beestjes naar de dierenarts, omdat ze hoesten of bloederige diarree hebben. Kennelhoest en parvo zijn immers vaak voorkomende kwalen bij deze pups. Eigenaars spenderen bakken geld om hun zieke viervoeter te genezen. Sommige pups sterven enkele dagen later. Anderen blijven voor de rest van hun leven sukkelen met hun gezondheid. Ook gedragsproblemen zijn niet ongewoon, omdat de pups in de eerste cruciale weken van hun leven niet gesocialiseerd werden. Een gedragstherapeut moet dit gedrag proberen te corrigeren, wat nog eens extra kosten met zich meebrengt.
Crowdfunding en onderzoek
Het mag duidelijk zijn dat de pups uit Slowakije niet deugen. Helaas blijft de Belgische overheid deze wanpraktijken toestaan en staat Nederland op het punt om hierin mee te gaan. Daarom is het hoog tijd dat we met concrete data aantonen dat deze handel niet deugt. Van de meer dan 9.000 mensen die in 2016 een Slowaakse pup kochten ga ik er een 500-tal contacteren. Ik wil weten hoe het met hun hond gaat. Leeft hij nog? Vertoont hij gedrags- of gezondheidsproblemen? Dit onderzoek zal aantonen dat veel honden die uit Slowakije komen ziek zijn, en dat de white list van hondenexporteurs een lachertje is. Het zou heel dom zijn als Nederland deze lijst blindelings zou overnemen.
Via een crowdfunding hoop ik dit project te kunnen financieren. Onderzoeksjournalistiek is soms letterlijk en figuurlijk een hondenstiel.